In vitro to zabieg, który dla większości osób jest synonimem leczenia niepłodności. Oczywiście nie jest to prawda i zapłodnienie pozaustrojowe jest tylko jedną z możliwości. Nie zmienia to jednak faktu, że metoda ta jest powszechnie uważana za najskuteczniejszą i dającą pacjentom najwięcej szans zajść w ciążę. W artykule dokładnie opisujemy, jakie mogę być wskazania do zastosowania w leczeniu niepłodności metodą in vitro, na czym polega procedura in vitro i wreszcie, jakie czynniki mogą mieć wpływ i jaka jest skuteczność zabiegu.
Jakie są wskazania do zastosowania in vitro w leczeniu niepłodności?
Skorzystanie z zabiegu in vitro jest zazwyczaj ostatnim wyborem par w trakcie leczenia niepłodności. Najczęściej ta metoda jest więc wskazana do zastosowania parom, które mają za sobą już nieudane próby zajścia w ciążę z wykorzystaniem np. inseminacji domacicznej lub leczenia hormonalnego. Nie zawsze jednak tak jest, ponieważ zabieg in vitro odznacza się obecnie największą skutecznością w pomaganiu parom zajść w ciążę. Dokładnymi wskazaniami do skorzystania z in vitro są m.in.:
- Operacyjne usunięcie lub niedrożność jajowodów,
- Trudności z wywołaniem owulacji u pacjentki,
- Endometrioza,
- Stwierdzenie obniżonych parametrów nasienia u pacjenta
- Niepłodność o nieznanych przyczynach, czyli niepłodność idiopatyczna.
Na czym polega zapłodnienie pozaustrojowe in vitro?
Zabieg in vitro to procedura, która składa się z kilku etapów.
Jak tłumaczy nasz rozmówca, lekarz specjalista z Ośrodka Leczenia Niepłodności Oviklinika w Warszawie: W ramach procedury in vitro przeprowadzane są w warunkach laboratoryjnych procesy, które normalnie zachodzą w jajowodach kobiety, czyli przeprowadza się zapłodnienie komórki jajowej i dba się o wczesną fazę rozwoju powstałych zarodków.
Procedura in vitro składa się z czterech głównych etapów. W pierwszym etapie in vitro przeprowadzana jest stymulacja owulacji u kobiety w celu wpłynięcia na prawidłowy rozwój pęcherzyków jajnikowych i otrzymania większej niż standardowo liczby dojrzałych komórek. Na tym etapie pacjentka jest poddawana kontroli skuteczności prowadzonych działań. W drugim etapie pobierane są od pacjentki komórki jajowe, natomiast mężczyzna oddaje nasienie, z którego później w warunkach laboratoryjnych selekcjonowane są prawidłowo zbudowane plemniki. Następnie pobrane komórki jajowe i plemniki są łączone ze sobą, w wyniku czego powstają gotowe zarodki. W zależności od wieku pacjentki oraz od ilości pobranych komórek jajowych, w trzecim etapie procedury in vitro dokonuje się transferu jednego lub dwóch zarodków do jamy macicy. Ostatnim etapem in vitro jest wykonanie po około 11 dniach od transferu zarodków testu ciążowego z krwi.
Od jakich czynników może zależeć skuteczność in vitro?
Skuteczność leczenia niepłodności z zastosowaniem in vitro może zależeć od różnych czynników, dlatego też nie ma jednej wiążącej odpowiedzi na zawarte w temacie artykułu pytanie: Jaka jest skuteczność sztucznego zapłodnienia in vitro. Według statystyk skuteczność zapłodnienia in vitro w leczeniu niepłodności w Polsce wynosi aż 35 procent. To naprawdę dużo i wyróżniamy się na plus w porównaniu z innymi krajami w Europie.
Powodzenie zabiegu może być jednak zależne od wielu czynników, m.in. od wieku pacjentki. Jest to dokładnie taka sama zależność jak przy zajściu w ciążę metodami naturalnymi. Po skończeniu 35 lat dużo trudniej jest więc pacjentkom zajść w ciążę. Duże znaczenie dla skuteczności zabiegu in vitro mają też przyczyny problemów z niepłodnością, zwłaszcza u pań. W przypadku problemów z zajściem w ciążę spowodowanych przyczynami mechanicznymi (niedrożnością jajowodów), szanse na skuteczność zajścia w ciążę z wykorzystaniem zapłodnienia pozaustrojowego ocenia się np. na aż 80 procent. To bardzo dużo. Inne przyczyny niepłodności mogą niestety tę skuteczność nieco zmniejszać.
