Jakość wody zależy przede wszystkim od stopnia jej zmineralizowania oraz obecności związków organicznych. Woda w zależności od zastosowania spełniać musi odpowiednie standardy określone normami. Dlatego w procesie uzdatniania wody bardzo ważną rolę odgrywają dokładne analizy fizykochemiczne, umożliwiające określanie jej parametrów i wykrywanie składników niepożądanych. Przeczytaj i dowiedz się, czy dotyczy to także jonów żelaza i manganu.
„Renomowane laboratoria analiz fizykochemicznych, do których należy także nasze laboratorium – przekonuje ekspert z laboratorium ESC Global – wykonują badania wody oraz osadów pochodzących z przemysłowych układów wodno-parowych szczególnie powstających w kotłach oraz urządzeniach wchodzących w skład instalacji grzewczych i chłodzących. Przeprowadzają one analizy zgodnie z zakresem i metodami podanymi w aktualnych normach polskich oraz normach międzynarodowych i przykładają dużą wagę do bezstronności w prowadzonych badaniach, poufności informacji i ochrony praw własności klienta”.
Skąd biorą się jony żelaza i manganu w wodzie?
Związki żelaza i manganu rozpuszczone w wodzie pochodzą głównie ze skał i gleby. Źródłem żelaza w wodzie mogą być także ścieki metalurgiczne, natomiast manganu odpady przemysłu wydobywczego, hutniczego i ceramicznego, a także nawozy sztuczne. Żelazo występuje w wodzie w postaci związków i jonów. Żelazo trójwartościowe Fe3+ tworzy w wodach powierzchniowych, a więc w warunkach tlenowych związki, które na skutek hydrolizy wtrącają niekorzystne osady. W wodach głębinowych, bez dostępu tlenu, żelazo występuje w formie rozpuszczonych jonów dwuwartościowych Fe2+. Mangan jest metalem pojawiającym się w wodzie, najczęściej w towarzystwie żelaza w postaci związków dwuwartościowych Mn2+.
Brązowe zabarwienie i tłuste plamy na wodzie
Obowiązująca w naszym kraju norma dla wody pitnej określa maksymalną zawartość żelaza na poziomie 0,2 mg/l, a manganu 0,05 mg/l. Oczywiście normy dla wody przeznaczonej do celów przemysłowych nie są tak restrykcyjne. Zwiększoną zawartość żelaza w wodzie skutkuje jej zabarwieniem na brązowo oraz wyraźnym zmętnieniem. W wodzie pitnej wyczuwalny jest charakterystyczny gorzki posmak. Natomiast obecność manganu charakteryzuje się występowaniem tłustych plam na powierzchni wody oraz czarnym jej zabarwieniem i pojawieniem się ciemnych osadów.
Problemy technologiczne
Jony żelaza i manganu rozpuszczone w wodzie wywołują liczne problemy przede wszystkim w procesach technologicznych związanych z produkcją wody grzewczej oraz w instalacjach chłodniczych. Metale te w postaci związków osadzają się w rurach, armaturach, zaworach i na innych elementach. Przyczyniają się do licznych awarii oraz zmniejszają wydajność instalacji. Jednocześnie zwiększają koszty jej eksploatacji. Nadmierna ilość żelaza i manganu w wodzie użytkowej, a szczególnie pitnej stwarza zagrożenie dla zdrowia, przede wszystkim poprzez prawdopodobny rozwój bakterii, które mogą doprowadzić do zatruć i infekcji.
Do analizy wody w celu określenie zawartości żelaza i manganu stosuje się metodę spektrofotometryczną. Pozwala ona na precyzyjną ocenę obecności tych metali w celu wykrywania zagrożeń i rekomendowania specjalistycznych metod i środków chemicznych do kondycjonowania wody, zwłaszcza przemysłowej.
